Hoe wordt een donor geselecteerd?

Hoe kan je een een kind dragen van een donor die je nooit hebt ontmoet en toch de genetische eigenschappen krijgen die het beste zijn voor jouw kind?

Veel vrouwen die voor eiceldonatie kiezen vragen zichzelf af hoe de donor is als persoon en welke fysieke en psychologische kenmerken ze zal doorgeven aan het kind. Immers: patiënten die een eiceldonor nodig hebben zijn niet in staat om hun eigen genetische kenmerken door te geven, waardoor het voor hen vaak moeilijk voor te stellen is hoe het dragen van een kind met onbekende genen zal zijn.

Normaliter zal de toekomstige moeder graag alles willen weten over de donor en daarom misschien het liefst een familielid of goede vriendin als donor willen kiezen. In bepaalde landen is het echter wettelijk vereist dat de eiceldonor anoniem blijft.

Een goed voorbeeld hiervan is Spanje, waar eiceldonatie bij wet anoniem is. Daarom is het zo belangrijk om een gerenommeerd en betrouwbaar kinderwenscentrum te kiezen met een bewezen eiceldonatieprogramma. Het is essentieel om met een kliniek te werken die de juiste screening en genetische testen biedt voor al hun donoren. Hieronder vindt u een lijstje met zaken waar u rekening mee kunt houden.

Een effectief en succesvol eiceldonatieprogramma hangt af van verschillende factoren:

• Beschikbaarheid van donoren
• Gezondheid van de donor (getest voor besmettelijke ziekten en onderzocht op genetische aandoeningen). De kliniek moet aanvragers uitsluiten die een familiegeschiedenis hebben van een slechte gezondheid of als ze enkele besmettelijke ziekten hebben
• Kwaliteit van de eicellen – de kwaliteit kan in bepaalde gevallen worden beoordeeld aan de hand van de donorkenmerken, andere keren door de kliniek en soms door het sperma nadat bevruchting heeft plaatsgevonden
• Een donorselectie en managementprogramma dat de patiënt  antwoorden kan geven op al hun vragen. Dit vanzelfsprekend met behoud van de anonimiteit van de donor

Een duidelijk eiceldonatieprogramma in Spanje, zoals bij IVF Spain bestaat uit vier stappen:

1. Wettelijke eisen

Volgens de Spaanse wet moet de donor niet alleen dezelfde kenmerken bezitten als de moeder maar ook van de vader. Hiermee zorgen ze ervoor dat hun toekomstige kinderen gelijkenissen hebben met hun ouders. Zowel psychologische en medische deskundigen adviseren de ouders om het kind te vertellen over de ontstaansgeschiedenis. Er zijn verschillende redenen voor dit advies. Ten eerste, elk kind heeft het recht om te weten van haar/zijn genetische achtergrond, vooral omdat er veel medische vooruitgang geweest is in het identificeren en het genezen van genetisch overdraagbare aandoeningen. Ten tweede, het bewaren van geheimen is een ontkenning van de realiteit en kan problemen veroorzaken in familierelaties. Daarbij zal het vertrouwen van de kinderen in hun ouders beschaamd worden, omdat ze zich afvragen of er nog andere geheimen zijn die hun onthouden zijn. Wij zijn van mening dat kinderen niet minder zullen houden van hun ouders. Integendeel, ze zullen begrijpen dat ze zijn geboren uit liefde en de wens om een gezin te stichten. Hun ouders hebben een lange reis naar nieuw leven gemaakt en vele obstakels en moeilijkheden overwonnen om de grootste wens van hun leven in vervulling te laten gaan: het krijgen van een kindje, hun kind.

2. Fenotype matching

Deze stap staat bekend als ‘fenotypische selectie’ en wordt verricht door het medische team.

De matching is gebaseerd op bloedgroep en op fysieke kenmerken, ook bekend als fenotype en moeten vergelijkbaar zijn met die van de patiënten: haarkleur, kleur ogen, huidskleur, vorm van het gezicht en lichaamsbouw. Hoewel intelligentie niet strikt genetisch is, voelen veel patiënten zich meer op hun gemak als de donor van een bepaald onderwijsniveau heeft genoten of van een bepaalde sociale en culturele afkomst is.

Uit een totaal van 400-500 donoren blijven er na deze eerste twee stappen ongeveer 20 kandidaten over die overeenkomen met de beschrijving van de patiënt. Van deze 20 kandidaten zullen er 2-4 worden geselecteerd. Dit gebeurt door het vergelijken van de fysieke kenmerken van de toekomstige ouders en donoren door middel van de vastgestelde criteria. Normaliter wordt het matching-proces uitgevoerd door de artsen tezamen met de eiceldonatieafdeling; bij IVF Spain hebben we dit proces aanzienlijk verbeterd dankzij een selectie van de donor-algoritmen.

3. Genetische matching

IVF Spain biedt ook een revolutionaire mogelijkheid voor ouders die wensen om het screenen op herkenbaar genetische ziekten die kunnen worden doorgegeven aan hun kind, plus het helpen van donoren die genetische overeenkomsten hebben met de moeder. Dit proces staat bekend als een preconceptionale genetische test. Recombine is hier een goed voorbeeld van. Deze test wordt gebruikt om meer dan 180 monogenese aandoeningen bij patiënten en donoren te identificeren. Men gebruikt deze test in medische controles die zijn gemaakt om een optimale gezondheid van eicellen van de donor te garanderen. Dit heeft het voordeel van het leveren van objectieve informaties aan de patiënt, terwijl de anonimiteit van de donor wordt behouden.

4. Matching proces

Dit is de 4e en laatste stap in ons matchingproces. In de meeste gevallen zijn er 2 tot 4 donoren die voldoen aan de gestelde eisen van de ouders. We kiezen een donor die het best past bij de patiënt en daarna begint de eicelstimulatie, die gesynchroniseerd wordt met de cyclus van de patiënt. Dit vindt plaats in dezelfde tijd als de vruchtbaarheidsbehandeling. Dit houdt in dat wanneer de patiënt klaar is, de eicellen beschikbaar zijn voor bevruchting. Deze fase is zeer belangrijk omdat de kwaliteit van de behandeling van de donor de resultaten van de eicelaspiratie bepalen. Voor een succesvolle behandeling is daarom het medisch team, de algehele begeleiding en organisatie gedurende het gehele behandelingsproces zo belangrijk om de wens van de toekomstige ouders, een gezond kindje, in vervulling te kunnen doen laten gaan.