Hysterosalpingografie (HSG) is een van de belangrijkste tests om de oorzaken van vrouwelijke onvruchtbaarheid te diagnosticeren. Met deze test, die ook hysterogram, uterosalpingografie of gewoon afgekort HSG wordt genoemd, kunnen we de inwendige vorm van de baarmoeder en de doorgankelijkheid van de eileiders van de patiënte in beeld brengen.

Dankzij een jodiumhoudende contraststof, die met een canule vaginaal wordt toegediend, kan de radioloog beelden maken om na te gaan hoe de vloeistof door de baarmoederhals, de baarmoeder en de eileiders stroomt. Met deze test kunnen afwijkingen worden ontdekt die kunnen verklaren waarom de patiënte er na maanden proberen maar niet in slaagt op natuurlijke wijze zwanger te worden.

Wat is een hysterosalpingografie?

Zoals eerder vermeld in dit artikel, geeft een hysterosalpingografie meer informatie over de toestand van de baarmoederholte en de eileiders. Door middel van röntgenstralen kunnen we nagaan of de baarmoeder inwendige afwijkingen vertoont, zoals een septum, eenhoornige of tweehoornige baarmoeder, poliepen of myomen, die de innesteling van het embryo bemoeilijken en/of tot een miskraam leiden. Bovendien kunnen we op die manier te weten komen of de baarmoeder aanhechtingen of littekens vertoont die het innestelen van het embryo eveneens kunnen verstoren.

Een van de voornaamste functies van de hysterosalpingografie is aantonen of de eileiders doorgankelijk zijn, m.a.w. dat de plaats waar de eicel en de zaadcel elkaar ontmoeten open is. Indien één van de of beide eileiders verstopt zouden zijn, zou dit een van de redenen zijn waarom er geen bevruchting kan plaatsvinden tussen de eicel en de zaadcel.

De voornaamste informatie die deze test ons geeft, zijn aanwijzingen over welke behandeling de meeste kansen op slagen biedt. Indien de eileiders verstopt zijn, zal in-vitrofertilisatie nodig zijn. Bij kunstmatige inseminatie moeten biede eileiders doorgankelijk zijn om de ontmoeting tussen de eicel en de zaadcel mogelijk te maken zodat zij zich na de bevruchting naar de baarmoeder kunnen verplaatsen om zich in te nestelen. Met een verstopte eileider zou kunstmatige inseminatie ook mogelijk zijn, hoewel dat niet raadzaam is omwille van het lage succespercentage dat deze vruchtbaarheidsbehandeling op zich al biedt.

Bij IVF-Life evalueert een gespecialiseerde vruchtbaarheidsarts samen met zijn team  alle mogelijkheden van de patiënten zodat samen een beslissing kan worden genomen over de beste optie om zwanger te worden.

Waarin bestaat een hysterosalpingografie?

Door middel van een röntgenfoto van de baarmoeder en de eileiders maakt de radioloog beelden van hoe de contrastvloeistof door de baarmoeder en de eileiders stroomt of deze vult, waardoor de vorm ervan worden bepaald en we inzicht krijgen in de werkelijke toestand ervan.

Met behulp van een canule wordt via de baarmoederhals de contrastvloeistof ingebracht, die op de röntgenfoto in het wit wordt weergegeven. Indien de eileiders doorgankelijk zijn, moet worden waargenomen hoe de vloeistof vrijkomt in de buik. Is dat niet het geval, betekent dat ze zijn verstopt.

We kunnen ook zien of de eileiders dikker zijn dan normaal of uitgezet zijn door vochtophoping, wat het geval is bij een hydrosalpinx. Dit doet zich voor wanneer de patiënte een infectie van de eileiders heeft gehad of buikchirurgie heeft ondergaan.

Is dit een hinderlijke test?

Om eerlijk te zijn, ja: deze test kan wat hinderlijk zijn, hoewel het mogelijk is om verdoving of een spierontspanner toe te dienen om die hinder van het proces en van het herstel daarvan te verminderen.

Het goede nieuws is dat er een verbeterde versie van hysterosalpingografie bestaat, namelijk de hysterosalpingosonografie (HSSG). Deze is minder hinderlijk, vereist geen röntgenstralen aangezien het een ultrasone test is en biedt dezelfde resultaten als een HSG. Een hysterosalpingosonografie evalueert de baarmoederholte en de eileiders door middel van een transvaginale echografie door het traject van de contrastvloeistof te volgen.

Hoe moet u zich voorbereiden op een hysterosalpingografie?

Een hysterosalpingografie is een eenvoudig en snel proces. Het duurt ongeveer 25-30 minuten, hoewel het ook langer kan duren. De test wordt uitgevoerd in een röntgenzaal, waar de vrouw op een onderzoekstafel onder het röntgenapparaat gaat liggen en haar benen in beugels plaatst, net zoals bij een gynaecologisch onderzoek. Verdoving is niet nodig, hoewel de patiënte wel een aantal aanwijzingen moet volgen om zich naar behoren voor te bereiden:

-De test wordt uitgevoerd tijdens de eerste dagen na het einde van de maandstonden, zodat we zeker zijn dat de patiënte niet zwanger is. Röntgenstralen zouden immers schadelijk zijn voor de toekomstige baby.

-De specialist kan u aanbevelen een laxerend middel of een oedeem te gebruiken om uw ingewanden volledig vrij te maken, waardoor de weergave bij het nemen van de beelden beter is.

-U kunt een pijnstiller of spierontspanner nemen om de hinder van de test te verminderen. Hiervoor hebt u wel steeds een voorschrift van uw gespecialiseerde arts nodig.

-Tijdens het herstelproces kunt u nog lichte hinder ervaren, zoals in het begin van de menstruatie. U kunt een ontstekingsremmer nemen om zich beter te voelen. Licht bloedverlies of bruinig vochtverlies tijdens de eerste dagen na de test is normaal.

Een goede diagnose maakt het verschil

In onze vruchtbaarheidsklinieken voeren we volledige onderzoeken op maat uit om een algemeen beeld te verkrijgen van alle factoren die zowel de mannelijke als de vrouwelijke vruchtbaarheid beïnvloeden.

Wij zien de voortplantingsgeneeskunde als een manier om de patiënt onnodige emotionele en financiële inspanningen te besparen. We bestuderen elk geval afzonderlijk en tot in de kleinste details en evalueren verschillende aspecten, gaande van de kwaliteit van het gekozen embryo om terug te plaatsen in de baarmoeder tot de toestand van het baarmoederslijmvlies. We richten ons op genetica en immunologie, twee uiterst belangrijke gebieden om te bepalen waarom er zich innestelingsproblemen of herhaalde miskramen voordoen.

Dankzij deze factoren kunnen we kortom de behandeling met het hoogste succespercentage afwegen en zo met zo weinig mogelijk pogingen leven creëren.